Rootsville

The Woodstock '69 Revue 50th Anniversary Woodstock BICC Poorthuis Bree (09-03-2019)(Nonsense vzw) reporter & photo credits: Rootsville info organisation: vzw Nonsense info locatie: BICC Poorthuis © Rootsville 2019

Vanavond gaan ze hier in het BICC Poorthuis te Peer met de klok zo maar eventjes 50 jaar terug in de tijd. Door de 50ste verjaardag van het legendarische "Woodstock" festival wordt deze zaal hier terug het middelpunt van "Flower Power" tijdens de sixties. Stel dat ze hier in Peer wat verder op de Deusterweide namen als Jefferson Airplane, Janis Joplin, Jimi Hendrix, CCR, The Band, Gratefull Dead, Canned Heat, Ten Years After, Santana, CSN&Y, Joe Cocker en nog zoveel meer zouden samen krijgen, het zou inslaan als een bom en een ware volksverhuizing met zich meebrengen net als in 1969. Akkoord sommige daarvan jammen reeds een tijdje hierboven maar toch zijn er ook nog altijd een paar overlevenden die we met regelmaat nog op onze podia te horen krijgen. Misschien zijn er onder de aanwezigen ook enkelen die specifiek in het Amerikaanse plaatsje "Bethel" present tekenden destijds en kunnen zo de indianen verhalen de wereld in worden gestuurd. Ik herinner me enkel nog "Jazz Bilzen" en dat was al high genoeg.

Tim Schreurs en zijn team van "Nonsense" hadden het lumineuze idee om ons dit weekend te overladen met een serieuze dosis nostalgie en vonden tussen onze Belgische muzikanten enkelen bereid om muzikaal hun steentje bij te dragen voor de herdenking van dit event van "Peace & Music". Een event waar trouwens tijdens de twee dagen het bordje "Sold Out" aan de deur kwam te hangen. Deze "Woodstock '69 Revue" bestaat uit Stijn Meuris, Cedric Maes, Jolien Thijs, Piet De Pessemier, Davy Deckmijn, Jan Bas, Patrick Wienen, Patrick Cuyvers, Nico Vanhove, Jimmy Schrijvers, Stefan Kelchtermans en Davy Jansen. De meesten onder hen zullen dus serieus in de archieven hebben moeten duiken om hier voor een kennerspubliek niet uit de bocht te zullen gaan. Nog even dit, Linedancers will be removed from the floor...

Het begon vanavond allemaal met een filmische flashback wat er in 1969 allemaal in het nieuws was verschenen en dat was in eerste instantie niet het gebeuren daar op het 240 ha weiland in Bethel. We werden er nog eens aan herinnerd dat op 21 juli 1969 de mens de eerste stap zette op de maan, dat Eddy Merckx de eerste keer de "Ronde van Frankrijk" op zijn palmares schreef, dat Louis Neefs na 1967 een tweede kans kreeg op het "Eurovisiesong Festival" met het nummer "Jennifer Jennings" en nog zoveel meer wat we misschien al allemaal waren vergeten. Iets over 09.30PM was dan ook het startschot aangebroken om deze "Woodstock '69 Revue" wel degelijk van start te laten gaan.

Dit startschot werd gegeven met een herinnering aan de muziek van "Canned Heat". Alan 'Blind Owl' Wilson, Bob 'The Bear' Hite, Larry 'The Mole' Taylor, Henry 'The Sunflower' Vestine en Adolfo 'Fito' de la Parra waren er niet maar werden vervangen door de "Woodstock '69 Revue Band" met daarin degelijke Vlaamse namen als Jan Bas, Patrick Cuyvers, Cedric Maes, Stefan Kelchtermans, Davy Jansen en Davy Deckmijn.
Opener werd een beklijvende versie van "On The Road Again" waarna "Goin' Up The Country" door de zaal zinderde. Let me put you wise, naar mijn bescheiden mening was dit er meteen boenk op.

Iemand waar we tijdens deze "50th Anniversary" niet aan voorbij kunnen is de muzikale legacy van "Janis Joplin". Hier in Peer vanavond hebben ze daar Jolien Thijs voor. Jolien brengt ons de beleving van dit blues icoon met nummers als "Raise Your Hand, "Work Me Lord" en met "Peace Of My Heart" barste de zaal bijna uit zijn voegen en liet Jolien 'Joplin' Thijs meteen horen wat ze in haar mars heeft. Niet al teveel tijd verloren laten gaan met bindteksten maar een snelle interventie van het voetvolk in de coulissen maakte dat we zonder noemenswaardige verloren tijd verder konden met het programma, een programma met daarbij een setlist met daarop maar liefst 26 nummers uit 1969 die allen zowat legendarisch zijn geworden.

Next on the bill waren die van "The Band". Deze Canadees-Amerikaanse rockband werd degeschiedenisboeken in geschreven als begeleidingsband van Bob Dylan. Hun muziek was een mix van blues, folk, rock 'n roll en country. Misschien ongewild schreven Richard Manuel, Garth Hudson, Levon Helm, Robbie Robertson, Rick Danko in 1969 zo mee aan dit stukje onuitwisbare geschiedenis. Het was vanavond de taak van Piet De Pessemier om Levon Helm te doen vergeten. Iets wat hij dan ook moeiteloos deed met Dylan's mooie "I Shall Be Released". Nog eentje van de hand van Robert Zimmerman was "Tears of Rage". Een ode brengen aan "The Band" is niet denkbaar zonder het legendarische nummer "The Weight" te vergeten, en na het wedervaren met Fanny ging Piet total loss op "Don't Do It".

Een groep die niet zo meteen zal werd geassocieerd met de hippiecultuur van toen maar wel degelijk op "Woodstock" aanwezig waren zijn "Creedence Clearwater Revival". Deze rockband met als eigenschap hun kenmerkende swamp blues stonden toen al bovenaan de charts te prijken. John Fogerty, Tom Fogerty, Stu Cook en Doug Clifford waren trouwens de eersten die een contract tekenden voor "Woodstock". Vanavond stonden John en Tom hier nog vredig naast elkaar. Op het scherm barste het onweer los, hier in het Poorthuis de muziek van deze "CCR" met als vertolkers het Limburgs equivalent van deze groep, de "JJR Band". "Born On The Bayou" en "Green River" zijn monumenten van nummers die voor altijd in ons geheugen gegrift zullen blijven. John Fogerty was de hofleverancier van deze "CCR" wanneer het nummers betrof maar ook enkele gesmaakte covers heroverden terug hun plaatsje in de hitparade door deze band, zoals "Suzie Q" van Dale Hawkins en "I Put A Spell On You" van Screamin' Jay Hawkins. Hier ging iedereen uit de bol en dan moest "Commotion" er nog aankomen.

Tijd voor een cool down dan met werk van "Crosby, Stills, Nash & Young". Voor de prachtige harmony vocals zorgden vanavond Piet De Pessemier, Jan Bas en Davy Jansen op het mooie "Helpless", een nummer geschreven door Neil Young.

Tijdens de periode van Neil Young met zijn band "Buffalo Springfield" schreef hij "Mr. Soul". Vanavond alle stoelen aan de kant voor de vertolking van dit nummer door Piet De Pessemier.

De ware "experience" op "Woodstock" kwam er zeker ook door het aantreden van de excentrieke "Jimi Hendrix". Cedric Maes kreeg hier vanavond de taak toebedeeld om nummers als "Voodoo Child" en de nationale hymne van Amerika te vertolken in "Star Sprangled Banner".

Straffe kost van een al even straffe Cedric Hendrix. Ook op de nummers "Purple Haze" en "Hey Joe" konden we ons terug inleven in de geest van Jimi Hendrix. Net als Janis Joplin en Alan Wilson kwam ook Jimi Hendrix in 1970 te overlijden en namen zo hun plaatsje in bij de "27 Club".

Na deze knappe prestatie van Cedric Maes konden de oordopjes terug uit en was het de beurt voor "Melanie" en de folk van "Joan Baez". Het was Jolien Thijs die terug op de bühne werd geroepen en achter haar keyboards bracht ze een wel gesmaakte versie van "Beautiful People" wat resulteerde in een daverend applaus. Was het voor het nummer of de beautiful Jolien, dat laten we in het midden. Voor het gospel nummer "Oh Happy Day" in de versie van Joan Baez kreeg Jolien hulp van de "Edwin Hawkins" singers Patrick Cuyvers en Jan Bas en zelfs de dorpsherder van Peer kwam naar voren om mee te klappen. Opdracht volbracht!

Time flies when you're having fun en helaas zaten we zo al aan het einde van deze "Woodstock '69 Revue". Nog één charismatische figuur stond op het lijstje en dat was "Joe Cocker". Daarvoor hadden Tim & co niemand minder dan Stijn Meuris gevraagd om legendary songs als "The Letter" en "With A Little Help From My Friends" te komen vertolken. Joe Cocker stond erom bekend om covers te brengen die stuk voor stuk beter waren dan het origineel zoals ook opener "Feeling Allright" van "Traffic". De Britse rockband met daarin frontman Steve Winwood en de auteur van het nummer "Dave Mason". Prachtig is alvast de rhythm 'n blues klassieker "Let's Go Get Soned" van "The Coasters", een nummer dat mij ook steeds doet terugdenken aan "Ray Charles" maar ook aan de waanzinig mooie versie van "Willie May" aka "Big Mama Thorton" uit haar album "Stronger Than Dirt".

Rest er nog de taak aan Stijn Meuris om iedereen te bedanken voor de talrijke opkomst en niet in het minst de initiatief nemers van deze "Woodstock '69 Revue". We waren richting Peer afgezakt in de onwetendheid wat er ons te wachten stond en nu bevestigen we dus ook maar al te graag dat het meer dan goed was. Het werd een hele beleving met niets dan legendarische nummers die ons terug brachten naar een nostalgische periode uit ons leven. Cross my heart, straffe kost! Geen 400.000 bezoekers maar toch een uitverkocht Poorthuis hier in Peer en na de afterparty met "Sgt Peppers Soundmachine" is er voor diegene die een kaartje hebben weten te bemachtigen morgen rond half drie nog een sit-in van deze "Peace & Music". Let's dance to the music!

The Woodstock '69 Revue Band
Jan Bas, Stefan Kelchtermans, Patrick Cuyvers, Cedric Maes, Davy Jansen & Davy Deckmijn